Brussel

Lief blog,

Ik ben in Brussel en ik zeet niet zqqr het uitroepteken zit op dit stomme azerty- toetsenbord! Ah, gevonden!
We zijn eindelijk uitonderhandeld na vandaag! Het was een lange zit, maar uiteindelijk is de directive concerning the access to the single market of organic chemicals aangenomen en konden de flessen belgisch bier opengetrokken worden!!!
Alleen was ik zo moe dat ik meteen na het avondeten in slaap ben gevallen (even een dutje doen...) en ben ik pas net weer wakker geworden: Iedereen slaapt of is de stad in......

Dan maar een biertje drinken en een blogje tiepen...

Deze studiereis is nu al zo veel beter dan de vorige!!! Ten eerste voel ik me helemaal in mijn element en bijna thuis (letterlijk...) in Brussel en ten tweede ken ik nu iedereen zo veel beter! Heb het dus geweldig naar mijn zin...

Morgen staan de Committee of the Regions en het Europees Parlement op het programma... dat wordt fijn uitslapen en Brussel bekijken, dus!!!

Ik heb eigenlijk nog veel meer te vertellen.... over de vlucht gisteren en gisteravond... maar at moet een ander keertje...
want de vriendelijke doch een beetje trage bartender slash receptionist in onze jeugdherberg staat te popelen om de boel af te sluiten....

De groeten uit Brussel, dan maar!!
- Else

Lief Blog,

Het is alweer donderdag, dus ik moet weer eens update geven van de hele afgelopen week....
't Was wel weer een boeiende!

Allereerst ben ik zaterdagavond uit geweest. Was nogal een belevenis moet ik zeggen, want het was de bedoeling dat we naar Harlem gingen, een of andere hip hop- tent... nou ben ik niet een ontzettende hip hop-fan en was ik ook zeker niet gekleed op een stoer hip hip- feest, dus toen ik eenmaal in de taxi zat heb ik flink gelobbied voor Labo... en met succes, want Jakub en Przemek waren ook geen hip hip-fans en waren nog nooit in Labo geweest...
Livia & Virginia, daarentegen, waren er naar eigen zeggen al honderden keren geweest en wilden dus zo snel mogelijk weer uit Labo weg. De rest bij nader inzien eigenlijk ook..... maar niet naar Harlem. Maar waar we dan wel heen moesten, daar was nou niet echt consensus over te bereiken (bewijs voor mijn theorietje dat unanieme besluitvorming met meer dan 4 personen vrijwel onmogelijk is....).
Dus bleven we hangen in Labo, kwamen er nog een paar mensen met een eigen mening zich bij ons clubje voegen en eindigde de avond uiteindelijk op straat met een ruim drie kwartier durende discussie. Waarna iedereen besloot naar huis te gaan behalve ik ende Livia.

Wij gingen naar Le Madame (ja, Le Madame, gekke Polen!). Het enige probleem was dat we geen van beiden precies wisten waar het was... en het was nogal frisjes buiten... Naar goede Poolse gewoonte hadden ze de hipste club van Warschau verstopt in een onbeduidend steegje zonder naambordje achter twee deuren die heel duidelijk een: 'hier is het zeker niet'-boodschap uitstralen... maar daar was het dus wel.

En het was toch een geweldig gave club!!! Het is ongelooflijk. Je komt er binnen en valt van de ene verbazing in de andere. De ruimte achter de deuren is duidelijk ooit een straatje geweest, waar men een glazen kap overheen heeft gebouwd, waardoor het effect iets heeft van een Spaans stadje en tegelijkertijd van een broeikas. Op de voormalige straatstenen zijn overal grote bedden, sofa's, matrassen, tafeltjes en confortabele stoelen neergezet en de bar is in het aanliggende pand, waar ramen en deuren uit zijn verwijderd zodat je in de vensterbank kunt hangen. Overal hangende, zittende en slapende mensen, heeeeeel relaxed. Door een kleine deur daal je een wenteltrap af naar beneden, waarna je in een gangenstelsel terecht komt met overal chill out-rooms en bars en een geheel kale dansruimte waar echt de vetste dansmuziek allertijden wordt gedraaid! Echt in éen woord geweldig... je kunt er zelfs een massage krijgen!

Op zondag uitgeslapen... heeeel lang.... en de hele dag vreselijk lui geweest...

Op maandag moesten we weer naar de Nederlandse Ambassade, want voor de volgende dag stond de Benelux Dag op het programma en we mochten bij de ambassade zoveel folders, gadgets en vlaggen ophalen als we wilden en zelfs een paar klompen en hartstikke authentieke Volendamse klederdracht...
Tegelijkertijd heel hard gewerkt met mijn groepje - met Johanna en Katja - aan ons paper en de presentatie over de rol van de Nationale Parlementen in de Europese Unie en met name het 'early warning system', de nieuwste vondst om het democratisch deficiet aan te vullen en tegelijk een controlemechanisme voor het subsidiariteitsbeginsel in te voeren....(een hele mond vol). Ondergetekende kon weer fijn met haar stokpaardje aan de slag....

Op dinsdag was dus La Journée Benelux. Jippiiiieeehhh...
Het begon allemaal met een conferentie met de Belgische ambassadeur en de Nederlandse 'chef de poste' over de rol van de kleinere lidstaten in een uitgebreidere Europese Unie - erg boeiend, vooral om te kijken of er nog een toekomst is voor het Benelux model en of het misschien 'ge-exporteerd' kan worden naar bijvoorbeeld de Baltische Staten of de Visegrad-landen....
Erg interessant allemaal, ondanks twee vre-se-lijke opmerkingen van de kant van onze geliefde rector - die nota bene de conferentie 'voorzat'. Eerst haalde hij het in zijn hoofd om te zeggen dat de Benelux bestaat uit 'twee landen.... en Luxemburg', waarna ie het aan het eind nog eens dunnetjes politiek incorrect overdeed door te zeggen: 'bedankt, heren, voor deze interessante conferentie... zoveel interessanter dan verwacht' .....
Aaaaahhhhh! En dat is dan onze rector. De beste man is echt hopeloos....

Na de conferentie werd er gegeten... het restaurant was helemaal in Beneluxsfeer, compleet met echte friettent 'Chez Mariusz', waar je patat kon krijgen met mayonaise (jaja!!!) en ketchup en curry... en met frikadellen...in echte plastic bakjes....!! Het smaakte helemaal als thuis! Verder was er haring en veel Belgisch bier en Luxemburgse 'Bonenschlupp' en Waterzooi... het was helemaal gaaf. En ik heb blokjes Nederlandse kaas uitgedeeld... in het Volendamse kostuum....

Na het eten was het tijd voor de spelen in de bar, met uiteraard de bekende bierestafette en snoephappen... Ik moet zeggen dat de Nederlanders zich weer van hun goede kant hebben laten zien.. getuige de foto's die ik wel heb al... maar nog niet op mijn blog ga zetten want daar ben ik te lui voor vanavond...
En daarna feest tot in de late uurtjes... met veel gasten, waaronder een stel Belgen dat om 03.00 de bar had gekaapt en geenszins van plan was op korte termijn maar eens te gaan slapen - en Bérénice en ik die als enigen van de Benelux-equipe nog ergens toe in staat waren, maar toch met geen mogelijkheid die kerels naar buiten kregen...

Woensdag...
De ochtend heb ik maar even overgeslagen, al werd ik wakker gebeld (om 08.00!) door Jasperlief die in Australie zit en mij heel lief ging bellen... maar daar zat ik dus niet heel erg op te wachten op dat moment... sorry Jasperlief...
en om 08.15 (aaaarrrgggghh!) door Erik die wilde weten waar zijn laptop - die in de bar op de stereo was aangesloten - was gebleven...

's Middags weer aan het paper gewerkt, de powerpoint presentatie gemaakt en zelfs nog naar college geweest ook, ja het was inderdaad een hele opgave, maargoed!

Gisteravond was er een soort 'Ex- Joegoslavie-avond', met de Kroatische ambassadeur - waar Michaela op slag stapelverliefd op is geworden - erg informeel, in de bar met Macedonische wijn en warme Rakia... Het werd een erg emotionele discussie over de vele aspecten van het conflict in de Balkan waar ik dus helemaal niets van weet... behalve dan dat al mijn medestudenten die uit de regio afkomstig zijn, Natasa, Smilja, Dejan, Ilija, Sanja - altijd zeer betrokken en emotionele verhalen vertellen en het allemaal aan den lijve hebben ondervonden, wat nogal een indrukwekkend geheel oplevert. Zo emotioneel zelfs dat het gebruikelijke Balkanfestijn, met veel muziek, geklap, hevig gedans en gesmijt met glazen, eigenlijk uitbleef...

Na een potje pool met Ania W. en Maribel ben ik maar gaan slapen. Maar ik moet nog wel even opmerken dat met 'echte' meisjes (ik ga me hier & nu maar even niet aan een definitie wagen, maar je snapt vast wat ik bedoel) poolen toch een geheel andere belevenis is... het ene meisje speelt netjes de laatste bal van haar tegenstandster in de pocket en gaat zich heel uitgebreid en (nog gemeend ook!) excuseren voor het feit dat ze nu heeft gewonnen...

Vandaag om 5 voor 9 wakker geworden.... terwijl ik om 9 uur een presentatie moest geven....
Kwam met mijn haar in de war, slaapoogjes en een kop koffie de collegezaal binnen gerend, staat er daar uitgebreid een Duitse televisieploeg klaar om onze presentatie eens even fijn op film vast te leggen. Leuk! De powerpoint deed t natuurlijk in eerste instantie niet, Johanna zat met een tranend oog omdat haar lens irriteerde en dat al heel fijn met een camera 5 cm van je hoofd.... het geheel valt waarschijnlijk aanstaande woensdag op ARD te bewonderen. Dus. Veel plezier ermee....
De presentatie verder ging best goed, al hadden we natuurlijk niet genoeg tijd en was onze professor genadeloos (Duits... ;-) ). Maar ik ben tevreden over mijn deel en over de manier waarop we lastige vragen an afloop tactvol hebben getackeld...

De rest van de - overigens heeeeerlijk zonnige, lenteachtige - dag is in volslagen paniek doorgebracht, omdat bleek dat de helft van de spullen die we van de ambassade hadden geleend spoorloos was verdwenen... aangezien contractueel was vastgelegd dat de betreffende spullen vandaag weer terug moesten, was dat dus een probleem...
De helegmiddag gezocht, iedereen lastig gevallen met emails waarin een uitgebreide beschrijving van de plastic tas in kwestie te lezen viel... uiteindelijk heeft Erik om tien voor 5 zijn moed bij elkaar geraapt en de ambassade gebeld om ze van ons probleempje op de hoogte te stellen...
Maar om 7 uur vanavond was *gelukkig* de tas weer opgedoken...

En nu ben ik dus bestwel moe. :-)

Wouter kwam net mijn kamer binnen wandelen om te vragen of ik zin heb om morgen voor Francaise door te gaan en in die hoedanigheid een screentest te doen voor een Poolse reclamespot waarvoor ze Francaises, Italianen en Amerikanen nodig hebben.... haha, wat gaaf! Natuurlijk trapt helemaal niemand in mijn franse act, ik zie er veel te Nederlands uit en bovendien is mijn frans nou niet echt 'aangeboren'... maar een screentest lijkt me hartstikke lachen, dus ik ga gewoon mee!

Tijd voor een schoonheidsslaapje... na afloop van de Tsjechische film die zo vertoond wordt....

Zo!!! Dat is wel weer genoeg leesvoer voor een week, dacht ik!!

Ciao!
- Else

Lief Blog,

De stress heeft definitief en onverbiddelijk toegeslagen - drie papers deze week, een presentatie morgen en een presentatie op woensdag... en dan nog de organisatie van de Benelux National Day aanstaande dinsdag...
Maar ik heb het toch zo ontzéttend naar mijn zin!!!
Het is echt leuk hier.

Gedurende de laatste twee weken (inderdaad, die twee weken dat ik praktisch niks heb geschreven...) heb ik me gerealiseerd dat ik ten eerste heel erg dol ben op iedereen hier en op de sfeer en de manier waarop we het zo leuk maken (klinkt een beetje blèh, maar ik meen het toch). En ten tweede wil ik eigenlijk helemaal niet meer weg. Ik wil hier gewoon blijven, in een internationale gemeenschap en buren die op je deur kloppen om te vragen of je Blackadder wilt komen kijken. Over drie-en-een-halve maand is de hele Natolin-experience over en komen we nooit meer alle 120 bij elkaar.... drama drama. Wat ik eigenlijk dus wil zeggen is dat ik er met volle teugen van geniet.

En de zon schijnt al een week! En iedere keer als ik van achter mijn bureau een blik werp op de sneeuw buiten mijn raam, ligt er alweer minder! Het is dus heel erg lente hier. Gillende meisjes achtervolgd door stuiterende jongemannen in de prille lentezon.... wat een vrolijkmakend tafereeltje weer.

Gisteravond de eerste Capoeirales gehad. Na weken van moeizame onderhandelingen met de trainer was het dus toch gelukt om m naar de campus te krijgen, samen met een vriend van hem. Vette ruzie aan het hek in verband met ellenlang gezeik bij de guards, natuurlijk. Die zijn echt ZO ONGELOOFLIJK A-RELAXED sinds ze zijn vervangen door nieuwe! Het is werkelijk een verschrikking. Ik vraag me de laatste tijd echt af of ze hier soms zijn om ons het leven zuur te maken, want daar slagen ze behoorlijk goed in!! Zelfs die ouwe - de enige van de vorige crew die is blijven hangen - die ons allemaal kende en altijd leuk zwaaide en vriendelijk deed, doet nu niet of ie je niet kent. Zo irritant!!!
Aaaaaarrrrrgggghhhh....

Ow well, Capoeira dus. Het was een geweldig succes en heeeeel veel mensen zijn enthousiast en willen zelfs twee keer per week trainen. Het was loodzwaar, dat wel, maar owww wat voelde dat fijn. En aan het eind ging iedereen braaf heel hard zingen en klappen in de Hoda (ofzo) en ging men spontaan met elkaar 'spelen' in het midden, leuk hoor!!!!

Vanochtend is Jasper naar Australie vertrokken en moest ik om half negen op (ja!! half negen!) voor een vergadering die twee en een half uur (ja!! inderdaad, dat is niet leuk!) duurde! En nu moet ik eigenlijk werken aan een presentatie voor morgen. Waar ik nog niet aan ben begonnen. Maar ik ben veel te slaperig, dus ik ga eerst maar eens een dutje doen.

Tot gauw,
- Else

Lief Blog,

Alweer meer dan een week niet geblogd.... Hoog tijd voor een update dus...

Vorige week was Marieke hier (naar goed oud gebruik, waar ze dus stug in volhardt!) en was er 's avonds een enórm groot feest in onze bar, Emanuela en ik waren behoorlijk jarig kunnen we wel zeggen! En iedereen bleef lekker lang hangen en was goed in de feeststemming (of zou dat iets te maken hebben met de gratis cocktails die we uitdeelden? of met de muziek ? - 4 cds samengesteld uit onze enorme t-drive collectie, door de beste dj die je je kunt wensen...)!

Even wat foto's (omdat ik het niet kan laten)
Marieke & Else
Emanuela & Else met onze boompjes
De toekomst van Europa...
Chiara
dj francesco
Duitsers op de dansvloer!
gezelligheid...
Monica

Op de dag na het feest - woensdag - was ik echt jarig. Maar ik was dus nog niet jarig! (flaaauuww), want ik moest een presentatie doen. En ik was heeeeeel laat gaan slapen en was dus niet heel erg tot nadenken in staat. Laat staan en anglais. Dus die presentatie vergeten we zo snel mogelijk maar weer....

Met Marieke Warschau gaan bekijken (lees: gesjopt bij H&M...) uit eten geweest (Banja Luka!), pierogi gegeten en poolse biertjes gedronken. Marieke heeft fanatiek getafeltennist met Jan en Dejan en daarna nog pool gespeeld tot diep inde nacht... Op vrijdag hebben we paardgereden (kan nog steeds niet lopen van de spierpijn...) naar de opera Carmen geweest, weer uit eten (El Popo!) en daarna nog naar Hybrydy geweest... en op zaterdag - nadat we eerst hadden gepoold (alweer!) en naar Tesco waren geweest - alweer naar het theater, dit keer naar Zorba the Greek, en dat was een ontzettend succes! Met name het koor, dat min of meer tussen het podium en het publiek op de tribunes had plaatsgenomen, was zeer indrukwekkend.... nog ff een cocktail gehad en thuis een flesje wijn en een goed gesprek...
en toen was het dus alweer zondagochtend!

De rest van zondag is opgegaan aan slapen en een Hongaarse film kijken - The Witness - en vandaag is het dus alweer maandag en heb ik een beginnetje gemaakt met het paper dat ik vrijdag moet inleveren. Ben inderdaad niet bijzonder gemotiveerd momenteel... ;-)

Vanavond ook alweer voldoende excuses om onder het studeren uit te komen: het is Hongaarse National Day!

En het Very First Natolin Pool Masters Tournament is begonnen - best of 5 games en ik ben natuurlijk weer zwaar de pineut uit die trekking gekomen: moet tegen de allerbeste poolspeler van de hele campus. Leuk (niet...!)!

Het leven is dus nog steeds éen groot feest......
Au Collège d'Europe il faut s'amuser, tenslotte...

- Else

Powered by
PhotoEcards.com

Lief Blog,

Had ik al vermeld dat het leven éen groot feest, werkelijk geweldig leuk is?? En de wereld in het algemeen en Warschau in het bijzonder ook?? Ik heb het echt zo vreselijk naar mijn zin de laatste tijd dat ik er gewoon niet over uit kan!

Gisterochtend was de COREPER - in het kader van onze negotiation game.
En aangezien ik de Ierse Permanent Representative (ambassadeur) ben, was het mijn grote dag.
Mantelpakje aan - ok, dat rokje was ietwat aan de korte kant, maar inmiddels heb ik geleerd dat dat absoluut geen nadeel hoeft te zijn als je iets moet bereiken in de diplomatieke sfeer - haar netjes in de plooi, en onderhandelen maar!

Nu had ik als Ierland een bijzondere positie, omdat Ierland momenteel voorzitter van de EU is. Ik zat dus aan de rechterhand van de Voorzitter (Erik, heel convenient voor Ierse onderonsjes in het Nederlands!) en tijdens een tour de table was het dus steeds aan mij om als eerste onze positie op een bepaald punt te verwoorden. Dat is een beetje eng, maar tegelijk èrg handig, aangezien je wat je als eerste hoort gewoon het best onthoudt, en er dus vaak wordt gerefereerd aan wat je zegt tijdens de discussie die volgt.
Ten tweede - ook omdat Ierland dus voorzitter is - had ik als taak op zoek te gaan naar mogelijke compromissen en voorstellen in die trant te doen. Erg leuk!!! Maar ook erg intensief.... als je op zoek gaat naar een compromis, kom je natuurlijk niet echt toe aan het verdedigen van je eigen belangen. Maar nu is het grootste belang van Ierland natuurlijk dat er een voor iedereen acceptabele Directive wordt geproduceerd...
Het ging allemaal erg goed en ik had het reuze naar mijn zin!

Uiteindelijk is er natuurlijk weinig concreets bereikt. De meest heikele punten zijn uitgesteld tot de volgende vergadering, op technische details worden working groups (bestaande uit de experts van ieder landenteam) losgelaten, en we hebben onze ministers (die de afsluitende ronde in Brussel zullen onderhandelen) de nodige 'reserves' (veto's) meegegeven. Welkom bij de Europese Unie!!! Het was dus nèt echt......

's Avonds naar een feest geweest van een Belg genaamd Thomas. Had m vorige week al ontmoet tijdens het Carnavalsfeest hier op de campus - ik grijp iedere gelegenheid om Nederlands te spreken met beide handen aan - en vorige week zaterdag in de Tortilla Factory was ie ook weer van de partij. Enniewee, hij had Wouter uitgenodigd voor zijn feest. Erik en ik mochten ook mee....
Het was echt helemaal top! Mensen uit Belgie, Nederland, Frankrijk, Polen (uiteraard), Ivoorkust, Congo, Spanje, Turkije, Peru...
De eerste met wie ik sprak was Hans, die werkt voor ING Nationale Nederlanden en wist me te vertellen dat er elke eerste dinsdag van de maand een belangrijkezakenmensenborrel in het Mariott-hotel is, en dat we daar maar naar toe moesten gaan... en verder kende hij een hoop mensen die zich voor Nederlandse bedrijven bezighouden met projecten in het kader van de Poolse toetreding tot de EU - klinkt als "moet ik zeker even kennis mee maken, je weet maar nooit..."

Vervolgens sprak ik met een bijzonder sympathieke Amerikaan die officier is op de Militaire Academie hier in Warschau. Het bleek dat hij éen en ander heeft geschreven over de "changing security environment in Europe after 1989", en dat is -ongelooflijk maar waar - exact het onderwerp waar ik woensdag een presentatie over moet houden!!!! Dus de beste man is vanochtend vroeg langs gekomen bij het College, heeft een enorm pakket boeken, artikelen en zijn scriptie afgeleverd bij de guards en nu ligt er dus een enorme schat aan informatie bij mij op de vloer uitgespreid en is mijn leven er ineens veeeeeel, veeeel gemakkelijker op geworden. Ik ben voor eeuwig fan van deze beste Amerikaan!!!
Er moest natuurlijk wel iets tegenover staan, vond ik. Dus nu moet ik een keertje mee met hem en zijn hardloopclubje, gaan we joggen in Lazienki Park... ik heb een ontzettende hekel aan hardlopen.... maar ik heb het er graag voor over!!

Verder heb ik nog gebabbeld met twee meiden, Felicia en Diana, de eerste uit Guinee-Bissau en de tweede half Pools, half Congolees (!) die ik stante pede heb uitgenodigd voor mijn verjaardagsfeest aanstaande dinsdag. En.... Felicia is in Amsterdam precies gedurende de dagen dat ik ook in Amsterdam ben, in april... echt superleuk!! En we gaan binnenkort koffie drinken en frans praten - ik omdat ik het nog steeds niet vaak genoeg doe, en zij omdat er ze verder niemand kent die Frans spreekt. Leuk, leuk, leuk!

En toen... jaja, het verhaal gaat nog verder... praatte ik met Dirk, die werkt voor Palm hier in Warschau. Het was werkelijk mijn geluksdag gisteren! Hij zei dat er wel wat te regelen viel met Palm voor onze Beneluxdag.... promotiemateriaal, viltjes... en Palm natuurlijk... en hij zou nog even gaan informeren bij zijn vriendjes van Heineken...
* Smile!* Volgens mij gaat het helemaal goedkomen met de Benelux Day van ons!!!!

Dusssssss! Het is zo vreselijk leuk om mensen van buiten de campus te leren kennen en geintroduceerd te worden in het interantionale "ons kent ons"-wereldje!

Nu moet ik dus aan die presentatie gaan werken. Maar daar heb ik geen zin in... dus ik ga Marieke maar even bellen! Had ik al vermeld dat ze bij me op bezoek komt??? Aanstaande dinsdag al....???! * Joepiehhh !! *

Dikke knuffel,
Blije Else

Lief Blog,

Hallo, daar ben ik weer eens een keer. Sinds er zo idioot weinig colleges zijn, heb ik het gevoel dat ik ook minder te melden heb op mijn blog. Maar eigenlijk maak ik best heel veel mee, zo op zo'n gemiddelde donderdag.
Zo heb ik vandaag uitgebreid met Andrés onze strategie voor de COREPER - die aanstaande zaterdag plaatsvindt in het kader van de negotiation game - en we hebben aardig wat leuke, diplomatieke (hopelijk!) zetten bedacht, die dus hopelijk tot een mooi compromisje zullen leiden, want daar zijn we tenslotte Ierland voor (het land dat momenteel voorzitter van de EU is en er dus alle belang bij heeft dat er een akkorord wordt bereikt).
Het keer op keer weer stuk voor stuk doornemen van al die artikelen in onze Directive wordt wel een beetje vervelend, en ondertussen kan ik door alle voorstelde amendementen-bomen het bos niet meer zien. Maar ik zie het wel zitten. Nu nog een mooie diplomatieke openingsstatement verzinnen, Ierland komt tenslotte als eerste aan het woord.... gelukkig zitten de diplomatieke relaties met de Presidency (in de vorm van Erik!) goed. Dat wordt een leuk Iers (lees: Nederlands) onderonsje...

Verder ben ik gisteravond naar Gothica geweest, zogenaamde thriller, bleek een van de slechtste films ever... maar het was wel heel gezellig.

En vandaag heb ik fijn heel hard gefietst op de fiets in de gym... en toen heel fanatiek geballet in de bar (met een matras tegen de deur want ik heb geen behoefte aan pottenkijkers) en met buurman Piotr afgesproken dat we een Capoeira-school gaan bellen en vragen of ze ons les kunnen komen geven hier op de campus.
Verder heb ik vijf broeken, twee shirts en drie bloesjes gestreken en een nieuwe map op mijn computer gemaakt, genaamd 'jeugdsentiment'. Ik gebruik m als excuus om de meest verschikkelijke muziek te downloaden! Ik heb echt zo'n vreselijke lol gehad: Op een onbewoond eiland, Mamma geef me je make-up en Ik heb zo wa-wa-wa-waanzinnig gedroomd... Ice, ice baby van Vanilla Ice... heerlijk!!

En nu heb ik zo vreselijk veel energie dat ik met geen mogelijkheid kan gaan slapen....

Studeren dan maar!!
Liefs,
Else