zondag 10 september 2006

Hoei, t is alweer ruim een maand sinds mijn laatste post...

Vanavond, volledig afgepeigerd na een werkdag van 9 uur (zonder pauze! zonder eten of drinken! Dat is toch tegen de wet in elk Europees land, ik weet t zeker!) in een niet nader te benoemen, zeer gezellig (dat wel) café in de Brusselse binnenstad, zit ik wel weer vol ideeën voor een postje.

Wat ik heb geleerd vanavond: iedere Vlaming die ik spreek, man of vrouw, die nog nooit in Amsterdam is geweest, wil er zeer graag eens naar toe; iedere Vlaming die er al wel is geweest, vertelt mij, teleurgesteld, dat hij/zij, perfect Nederlands-op-zijn-Vlaams-sprekend, in het Engels werd beantwoord! Het is een schandaal, 't is nota bene extact dezelfde taal. Dat is toch droevig! 't Zijn heus niet allemaal francophones die pogen Nederlands te spreken en al was dat wel zo, dan zou dat des te meer op prijs gesteld moeten worden. Ja toch, niet dan? Daar kan ik mij dus erg boos over maken. Dat kost dan weer zinloos veel nuttige energie. Zuuuucht.

En Ook! (Daar gaan we weer, voor degenen die mijn betogen over Marokkanen zat zijn: lees niet verder)... Een Vlaamse meneer bestelde zijn koffie, hoorde aan mijn manier van spreken (t valt niet te versluieren) dat ik Nederlands ben, vraagt wat ik hier doe, bladiebla, het gesprek komt op Fortress Europe en de (ons inziens) scheve en onredelijke eisen met betrekking tot marktopenstelling in ontwikkelingslanden. Iets van het onderwerp afwijkend, vertelt deze meneer mij dat er op dit moment voor het in onderhouden van de vergrijzende Belgische bevolking 300.000 extra arbeiderskrachten nodig zijn, die in België niet zijn te vinden. Terwijl 'men' ook vindt dat al die Marokkanen weg moeten. Zuuuucht.

En Bovendien! Wat heb ik ook heb geleerd vanavond: een voor collectieve verontwaardiging zorgende, gevaarlijke Pakistaanse imam (vond Geert Wilders) heeft dit weekend in Nederland een boodschap van vrede en liefde gepredikt. „Islam is een religie die zegt: hou van iedereen. Alle moslims over de hele wereld moeten vriendelijk en beleefd zijn tegen anderen" (quote uit de Telegraaf, nota bene!).
Natuurlijk is hier enige nuance wel op zijn plaats: dezelfde imam schijnt een fatwa te onderschrijven volgens welke alle Joden en Amerikanen dood moeten. Dat is dan toch wel weer als 'gevaarlijk' te betitelen. Toch: ik ben optimistisch. In de woorden van de Loesje van vandaag: Voer de vrede...

Wat ik verder nog heb geleerd (genoeg geopolitiek): als ik met gezelschap op een terras zit, voel ik steeds een aan jaloezie grenzende bewondering voor mensen, vooral dames, die daar heerlijk alleen hun krantje of boekje lezen, een salade eten, een wijntje drinken, ogenschijnlijk geheel onanfhankelijk en blij met zichzelf.
Maar nu: als ikzelf daar alleen zit (ik voelde mij toch echt tevreden, en ook behoorlijk onafhankelijk) dan voel ik een aan bewondering grenzende jaloezie ten opzichte van alle dames die zich in gezelschap bevinden. Hmmm. Alhoewel, het enigszins ongemakkelijke gevoel kan ook te maken hebben gehad met het feit dat mijn 'pichet' droge witte wijn, aanzienlijk groter dan ik had ingeschat, naast mijn solotafeltje stond in zo'n houder van een meter hoog. Oeps.

Andere issues die deze week de revue zijn gepasseerd: wie er zoal in het Limbo van Dante zitten, het hedendaagse dilemma van de 28-jarige man (een relatie met een dame van 28 die binnenkort kindjes wil of iets vrijblijvends met een 20-jarig chickie dat zich daar nog laaaaang geen zorgen over maakt), broers die naar Brazilië vertrekken, potentiële huisgenotes, de lijdensweg die 'Het Blok' heet, de eenzaamheid van een aristocratisch bestaan in de 19e eeuw (daar zit je dan uit het torenraampje van je kasteel te kijken of prince charming al aan komt galopperen, terwijl het plebs vijfhonderd meter verderop feestviert in het dorp), verre reizen naar Turkmenistan en Oezbekistan, de ietwat vergezochte woordspeling in de naam van café 'L'Ultime atome', en de vraag of er wel of niet komijnekaas (komijnenkaas?) in België verkrijgbaar is.

Zuuucht! :-) Op naar de volgende week!

x Else