Lief Blog,

Ben alweer een volle week thuis...
En toch gaat de tijd hier in Nederland een stuk langzamer dan in Natolin!

De omschakeling verloopt tot nu toe zonder slag of stoot, lekker gladjes allemaal. Hoef helemaal niet aan NL te wennen, eigenlijk, in tegenstelling tot die twee keren tussendoor dat ik hier even was en alles zo onwerkelijk leek en ik volledig gedesorienteerd was. Zo niet deze keer! Maar, zoals Ania wijs opmerkte, heeft dat waarschijnlijk te maken met het feit dat ik al een ruime maand bezig was met de 'closure'...

Zal eens even een verslagje doen van de laatste tien dagen in Polen, want daar ben ik dus nog in het geheel niet aan toe gekomen.
Foto's heb ik al voor een deel... mij eigen foto's liggen op dit moment ergens in een chemisch badje lekker te ontwikkelen, dus die zet ik er een dezer dagen wel tussen. Blijven opletten dus! hihi...

Zoals bekend heb ik me meteen na mijn laatste examen uit de voeten gemaakt, richting Gdansk. Eerst een tussenstopje gemaakt in Olstyn en Mikolajki, ten noordoosten van Warschau in Masuria, het bekende gebied met alle grote meren en veel zeilhavens, toeristische stadjes en visrestaurants... Fotografisch bewijs daarvan is helaas nog niet voorhanden, maar valt hier asap te bewonderen.

Door naar Gdansk op zaterdagmiddag, bagage afgeleverd in een waanzinning leuk huiselijk hostel waar inmiddels een stuk of 15 Natolinski zich hadden verzameld (zucht...), onder het motto 'If you can't avoid them, join them' hebben ik en mijn groepje ons daar maar bij aangesloten. Meteen naar de Ierse pub om lekker bij te kletsen en voetbal te kijken... het was echt zo leuk om iedereen in een totaal andere omgeving te zien, zonder stress, allemaal blij want de examens zitten erop... en dat tegen de achtergrond van het waanzinning pittoreske Gdansk... compleet met zonsondergang en een biertje op het terras...zucht! Erg gaaf. ´s Avonds uit geweest in Sopot, gezellig over een enorm lange houten pier de zee in gelopen... ondertussen hebben Vanessa en ik aan Pitto uitgelegd hoe je dat nu aanpakt met een meisje, zo wandelend op de pier (´je moet jezelf duidelijke maar haalbare doelen stellen. Als je op een kwart bent, moet je bijvoorbeeld per ongeluk haar vingers in die van jou laten belanden´)....

Zondag naar weer naar Sopot vertrokken -een stad die aan Gdansk is vastgegroeid- om daar eens een dagje uitgebreid op het strand te gaan liggen. Het was heeeeeeeeeeerlijk:
Eva & Vanessa
de heren.....
Else & Emanuele Pitto
Francesco & Christian
Simon, Isabella & Ilija
vis eten in een strandtent...
Frasco
Christian
Vanessa & Pitto
Else speelt met haar nieuwe vriendje... (de camera!)
eva & vanessa & n belachelijk groot ijsje!

De volgende dag regende het helaas... dus hebben we veel kerken bekeken, torens beklommen, zogenaamde Hollandse groentesoep gegeten in het Dom Holenderski... wat mijn eerste echte heimweemoment sinds lange, lange tijd opleverde.... want dat leek helemaal nergens op! En ook de pannenkoeken... en de kipsaté! Ik weet niet wat t was, maar het had heeeeel duidelijk niets met Nederland te maken.....

Op de laatste dag naar het Solidarnosc-museum geweest, naar de zeer indrukwekkende ´Roads to Freedom´-expositie...zeer de moeite waard! Allereerst vanwege de nagebouwde Poolse kruidenierswinkel uit de jaren 70, waar heel duidelijk helemaal niets te koop was... en ten tweede vanwege al het foto- en filmmateriaal, van Lech Walesa natuurlijk die met een enórme rode pen met een zeer prominente foto van de paus erin de akkoorden met de communistische autoriteiten tekent, van de stakingen, van een zeer jeugdige Bronislaw Geremek ;-) maar ook van de periode van martial law en die gruwelijke knokpatijen tussen militia en burgers...

Terug naar Warszawa op dinsdagmiddag, precies op tijd voor de wedstrijd NL-Duitsland aangekomen in R2, onze onvolprezen filmzaal... ik dacht dus dat ik als enige Nederlandse (Erik was op vakantie in Oekraine!) tussen veertien Duitsers zou zitten, maar neeeeeej! Er was nog een dertigtal van mijn lieve medestudentjes uit alle mogelijke landen komen opdraven en ráád eens... ze schreeuwden allemaal hun longen uit hun lijf voor Nederland! Hihihihi...

Ben tot de ontdekking gekomen dat tegen een groot televisiescherm schreeuwen heel erg oplucht! Dat helpt echt tegen dat ontzettende blok spanning dat zich vormt ergens in je buik. Heerlijk!
Bij de wedstrijd tegen Tsjechie hielp het helaas minder...

De allerlaatste Capoeira-sessie moest helaas worden afgekapt wegens een totaal gebrek aan belangstelling! Arme Szymon had twee vriendjes meegenomen, speciaal voor ons om mee te spelen... nou goed, konden ze mooi nog even met ons op de foto:
Capoeira team!

Nadat we op vrijdagavond een gigantisch feest hadden in het kader van de Dzien Polska -met z´n allen buiten dansen op de patio bij de stallen! Helemaal uit ons dak! - was op zaterdag dan eindelijk de officiele afsluitingsceremonie.
En.... dit keer kwam de President wel! Dus Kwaszniewski gaf een geweldige speech en verhief en passant nog even onze vice-rector in de adelstand vanwege zijn enorme bijdrage aan de integratie van Polen in de Europese Unie, wat een feest, wat een feest.
Na de vin d´honneur (oh verrassing! ditmaal was de wijn van opvallend goede kwaliteit...)
gingen wij studentjes verder met de afsluiting...

Eén voor een werden we allen naar voren geroepen en kregen we onder donderend applaus ons College of Europe-speldje en de foto van de John Locke Promotion die de dag ervoor was gemaakt. Anderhalf uur kippenvel, met als klap op de vuurpijl een miniconcert van Julia, Eva en Johanna op piano, viool en cello, een zwaar nostalisch stuk van Beethoven...

En toen maar weer eens op de foto! Helemaal bovenaan: Magda (Polen) en Ruben (Spanje), staand van links naar rechts: Aleksandra (Polen/Noorwegen), Karolina (Polen), Natacha (Frankrijk), Ania (Polen) en Przemek (Polen) en op de grond neergevleid... c´est moi!
Allemaal blij bij de vlaggen....

Iedereen was nog blij, want iedereen verkeerde nog in gelukkige onwetendheid...
´s Avonds om acht uur lagen dan ineens de gevreesde enveloppen met de uitslagen in de postvakjes...
Gelukkig heb ik alles gehaald. In het tweede semester heb ik ook nog eens behoorlijke cijfers gehaald... een 17 voor History bijvoorbeeld! En een 16.5 voor Ambassadeurtje spelen...
Alleen het cijfer voor mijn scriptie was een behoorlijk bittere pil. Echt een belachelijk laag cijfer! Een 13! Zwaar te laag, en dat meen ik serieus! Dat trok dus ook mijn gemiddelde nogal omlaag... ben ge-eindigd op een 14.0 gemiddeld. Drie tiende hoger dan na het eerste semester... dus eigenlijk mag ik niet zeuren!

´s Avonds maar eens een groot kampvuur gebouwd, liedjes gezongen, biertjes gedronken, aardige dingen tegen iedereen gezegd en veel aardige dingen gehoord, kortom: afscheid nemen!!

De rest is bekend.......

Nu maar eens op zoek naar een baan!!!!

Liefs,
- Else

Lief Blogje van me,

Ik ben weer thuis! Maandagmiddag ben ik veilig met beide benen in Nedrland beland na een nogal avontuurlijk reisje vol obstakels. Het begon allemaal toen ik 's ochtends nog handtekeningen van allerlei administratiemensen moest hebben (om mijn 750 zloty deposit terug te krijgen.... heel handig op de dag dat je het land verlaat..!) en allerlei dozen met spullen die ik niet mee kon nemen moest verslepen naar de kelder van Retinger, wat overigens wel het cirkeltje mooi rond maakte aangezien dat ook het allereerste was dat ik een jaar geleden op die campus kwam doen...!). Planten aan Beata gedoneerd, 50 zloty betaald voor een ontbrekend theelepeltje en enigszins beschadigde muren en toen..... de deur achter me dicht getrokken en de allerlaatste taxi gebeld...

Toen Kaja en ik na een kwartier lang mensen knuffelen en gedag zeggen al grienend hadden plaatsgenomen op de achterbank van de taxi dacht ik: 'en nu wil ik hier weg ook!'... Maar dat gebeurde uiteraard niet, want de taxi deed geen boe of bah meer, er kwam rook onder de motorkap vandaan en dus konden wij die taxi weer uit en wachten op de volgende. Weeeer tien minuten tussen die sippe mensen staan, weer tien minuten langer afscheid nemen.........

Natuurlijk kwamen we al diezelfde mensen twintig minuten later op het vliegveld weer tegen...
En het vliegtuig van Kaja en moi naar Amsterdam had uiteindelijk 2,5 uur vertraging dus voor nog een keertje afscheid nemen voor de zoveelste keer, hadden we aldaar uitgebreid de gelegenheid.

Nu ben ik weer in NL dus. Feels good to be back. Ben ook wel een beetje sip hoor, maar een stuk minder dan ik had gedacht dat ik zou zijn. Weet toch wel zeker dat ik zo ongeveer iedereen vroeg of laat eens zal terugzien, aangezien we ons allemaal in hetzelfde wereldje zullen gaan begeven... Ben erg benieuwd naar welke wending mijn leventje vanaf nu gaat nemen...
Spannend spannend....

Tot gauw!
Veel liefs
- Else

Lief Blog,

KLAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAARRRRRRRRRRRRRRR!!!!!
Jippieeeeeehhh!! O, o, ik ben zo blij, ik ben zo blij..

Zag het gisteren even helemaal niet meet zitten toen ik ineens om middernacht nog ongeveer een derde van de stof moest doen...ben vanochtend om 6 uur opgestaan, gestudeerd tot 11 uur, naar de examenzaal om 11.15 om vier vragen te 'trekken' en er daarvan twee voor te bereiden en om 11.30 was het zover....

Dat voorbereiden is wel een ramp zeg, op zich niet natuurlijk, hartstikke gaaf dat je je antwoorden een beetje kunt sturuktreren etc, maaaaaar dat moest in dezelfde zaal waar op datzelfde moment je voorganger examen zit te doen bij de Prof. Want, vond 'ie. dat is zo leuk authenthiek Hongaars. Nou, vriendelijk bedankt. Heel fijn. Als je nog eens wat weet!

Het werd niet zo'n ramp als ik had gedacht, maar toch was ik niet echt heel geconcentreerd, want je hoort dus alles wat je voorganger zegt. Maaaaaar het ging geweldig goed, als een tierelier zou ik wel willen zeggen.... vraag 1 'struktuur, organisatie en ideologie van het Ottomaanse Rijk', vraag 2: De 19e eeuwse pogingen van Polen en Hongarije om hun onafhankelijkheid te bewerkstellingen'. Had ik eindelijk eens geluk met die vragen! Gelukkig geen vage St. Vaclav die leefde ergens in begin 900, geen vragen over Slaven, Hunnen, Proto-Bulgaren en andere vreemd volk...
In het kader van de tweede vraag maakte ie nog wel even een leuk bruggetje naar mijn vadetrlandse geschiedenis (pijnlijk...) door te vragen wat de opstand in 1830 in Polen met NL te maken had.... eeehhhh..... de Belgen scheidden zich af? Ik zag echt niet in hoe dat met Polen te maken had. Lekker genant.

Maaaaaaaaaaaaaaaaaaaarrr daar maak ik me nooit meer zorgen over want het ging dus fantastisch en... comble de bonheur! toen ik naar buiten liep begonnen exact op dat moment de kerkklokken keihard te slaan om daar pas na een uur weer mee op te houden! Iedereen juicht, allen zijn verheugd, want ik ben vanaf dit moment officieel geen student meer!!! Jippppppiiiiiieeeeeeeeehhhhhh!!

Ik ben zo blij, ik ben zo blij....!!!
Ik heb het overleefd, ben er vanaf, klaar, gedaan, finito!

Ga er lekker onmiddellijk vandoor! Over tien minuten vertrekt mijn taxi... stante pede naar Gdansk! En naar de zeeeeeee....
Vakantie!

Daaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaag!!
Dikke kus,
- Else

Lief Blog!

Vandaag mijn derde en voorlopig laatste examen gehad. L'Europe comme acteur international. Tamelijk saai en droog allemaal: Instrumenten en competenties van het Gezamenlijke Europese Buitenlandse en Veiligheidsbeleid, het sluiten van internationale verdragen, de WTO en waarom het allemaal mis ging in Cancun. Eén vraag wist ik echt niet, maar die ging dan ook over economische redenen voor het éen of ander en aangezien in mezelf dus heb beloofd dat ik NOOIT meer iets economisch hoefde te leren na het eerste semester...had ik dus geen flauw idee.
Maar die 11 moet wel binnen zijn.

Omdat mijn volgende examen (de allerlaatste!) pas over een week is, had ik vandaag dus eindelijk tijd voor iets dat ik al maanden voor me uitschoof, namelijk mijn aanmelding voor de Leergang Buitenlandse Betrekkingen van Clingendael...
Twee opstellen geschreven, uitvoerige vragenlijst (nou jaaaahh) ingevuld.... en meteen op de post gedaan. Zo. Mijn eerste officiele application! Alhoewel, het is niet echt een baan, he?? Dus eigenlijk telt ie niet...

Nu mag ik dus van mezelf eindelijk naar lekkere vrolijke harde muziek luisteren (Morcheeba) en fotootjes van het Forever VIAE-reisje uploaden....

Komt ie!

restaurant nummer zoveel
restaurant nummer zoveel bis
zoutmijn
meer zoutmijn
nog meer zoutmijn
zoutkerk (mooi!)
welja, nog meer zoutkerk
wat zijn ze lief! peter & diana.jpg
heel duidelijk voor het waterincident.jpg
hete soep
gezellig hoor hongaars
krakow
krakow bis
heel spontaan jasper, dank je!
hongerige vrienden
filosofie & banja luka (nou jongens, geen ruzie maken)
mangel chez moi
bar
creatief met drank
bar bis

That's all, folks! Mijn welzeerverdiende biertje wordt warm...

Liefs,
Else