Lief Blog,

De stress heeft definitief en onverbiddelijk toegeslagen - drie papers deze week, een presentatie morgen en een presentatie op woensdag... en dan nog de organisatie van de Benelux National Day aanstaande dinsdag...
Maar ik heb het toch zo ontzéttend naar mijn zin!!!
Het is echt leuk hier.

Gedurende de laatste twee weken (inderdaad, die twee weken dat ik praktisch niks heb geschreven...) heb ik me gerealiseerd dat ik ten eerste heel erg dol ben op iedereen hier en op de sfeer en de manier waarop we het zo leuk maken (klinkt een beetje blèh, maar ik meen het toch). En ten tweede wil ik eigenlijk helemaal niet meer weg. Ik wil hier gewoon blijven, in een internationale gemeenschap en buren die op je deur kloppen om te vragen of je Blackadder wilt komen kijken. Over drie-en-een-halve maand is de hele Natolin-experience over en komen we nooit meer alle 120 bij elkaar.... drama drama. Wat ik eigenlijk dus wil zeggen is dat ik er met volle teugen van geniet.

En de zon schijnt al een week! En iedere keer als ik van achter mijn bureau een blik werp op de sneeuw buiten mijn raam, ligt er alweer minder! Het is dus heel erg lente hier. Gillende meisjes achtervolgd door stuiterende jongemannen in de prille lentezon.... wat een vrolijkmakend tafereeltje weer.

Gisteravond de eerste Capoeirales gehad. Na weken van moeizame onderhandelingen met de trainer was het dus toch gelukt om m naar de campus te krijgen, samen met een vriend van hem. Vette ruzie aan het hek in verband met ellenlang gezeik bij de guards, natuurlijk. Die zijn echt ZO ONGELOOFLIJK A-RELAXED sinds ze zijn vervangen door nieuwe! Het is werkelijk een verschrikking. Ik vraag me de laatste tijd echt af of ze hier soms zijn om ons het leven zuur te maken, want daar slagen ze behoorlijk goed in!! Zelfs die ouwe - de enige van de vorige crew die is blijven hangen - die ons allemaal kende en altijd leuk zwaaide en vriendelijk deed, doet nu niet of ie je niet kent. Zo irritant!!!
Aaaaaarrrrrgggghhhh....

Ow well, Capoeira dus. Het was een geweldig succes en heeeeel veel mensen zijn enthousiast en willen zelfs twee keer per week trainen. Het was loodzwaar, dat wel, maar owww wat voelde dat fijn. En aan het eind ging iedereen braaf heel hard zingen en klappen in de Hoda (ofzo) en ging men spontaan met elkaar 'spelen' in het midden, leuk hoor!!!!

Vanochtend is Jasper naar Australie vertrokken en moest ik om half negen op (ja!! half negen!) voor een vergadering die twee en een half uur (ja!! inderdaad, dat is niet leuk!) duurde! En nu moet ik eigenlijk werken aan een presentatie voor morgen. Waar ik nog niet aan ben begonnen. Maar ik ben veel te slaperig, dus ik ga eerst maar eens een dutje doen.

Tot gauw,
- Else