Lief Blog,

Het is alweer donderdag, dus ik moet weer eens update geven van de hele afgelopen week....
't Was wel weer een boeiende!

Allereerst ben ik zaterdagavond uit geweest. Was nogal een belevenis moet ik zeggen, want het was de bedoeling dat we naar Harlem gingen, een of andere hip hop- tent... nou ben ik niet een ontzettende hip hop-fan en was ik ook zeker niet gekleed op een stoer hip hip- feest, dus toen ik eenmaal in de taxi zat heb ik flink gelobbied voor Labo... en met succes, want Jakub en Przemek waren ook geen hip hip-fans en waren nog nooit in Labo geweest...
Livia & Virginia, daarentegen, waren er naar eigen zeggen al honderden keren geweest en wilden dus zo snel mogelijk weer uit Labo weg. De rest bij nader inzien eigenlijk ook..... maar niet naar Harlem. Maar waar we dan wel heen moesten, daar was nou niet echt consensus over te bereiken (bewijs voor mijn theorietje dat unanieme besluitvorming met meer dan 4 personen vrijwel onmogelijk is....).
Dus bleven we hangen in Labo, kwamen er nog een paar mensen met een eigen mening zich bij ons clubje voegen en eindigde de avond uiteindelijk op straat met een ruim drie kwartier durende discussie. Waarna iedereen besloot naar huis te gaan behalve ik ende Livia.

Wij gingen naar Le Madame (ja, Le Madame, gekke Polen!). Het enige probleem was dat we geen van beiden precies wisten waar het was... en het was nogal frisjes buiten... Naar goede Poolse gewoonte hadden ze de hipste club van Warschau verstopt in een onbeduidend steegje zonder naambordje achter twee deuren die heel duidelijk een: 'hier is het zeker niet'-boodschap uitstralen... maar daar was het dus wel.

En het was toch een geweldig gave club!!! Het is ongelooflijk. Je komt er binnen en valt van de ene verbazing in de andere. De ruimte achter de deuren is duidelijk ooit een straatje geweest, waar men een glazen kap overheen heeft gebouwd, waardoor het effect iets heeft van een Spaans stadje en tegelijkertijd van een broeikas. Op de voormalige straatstenen zijn overal grote bedden, sofa's, matrassen, tafeltjes en confortabele stoelen neergezet en de bar is in het aanliggende pand, waar ramen en deuren uit zijn verwijderd zodat je in de vensterbank kunt hangen. Overal hangende, zittende en slapende mensen, heeeeeel relaxed. Door een kleine deur daal je een wenteltrap af naar beneden, waarna je in een gangenstelsel terecht komt met overal chill out-rooms en bars en een geheel kale dansruimte waar echt de vetste dansmuziek allertijden wordt gedraaid! Echt in éen woord geweldig... je kunt er zelfs een massage krijgen!

Op zondag uitgeslapen... heeeel lang.... en de hele dag vreselijk lui geweest...

Op maandag moesten we weer naar de Nederlandse Ambassade, want voor de volgende dag stond de Benelux Dag op het programma en we mochten bij de ambassade zoveel folders, gadgets en vlaggen ophalen als we wilden en zelfs een paar klompen en hartstikke authentieke Volendamse klederdracht...
Tegelijkertijd heel hard gewerkt met mijn groepje - met Johanna en Katja - aan ons paper en de presentatie over de rol van de Nationale Parlementen in de Europese Unie en met name het 'early warning system', de nieuwste vondst om het democratisch deficiet aan te vullen en tegelijk een controlemechanisme voor het subsidiariteitsbeginsel in te voeren....(een hele mond vol). Ondergetekende kon weer fijn met haar stokpaardje aan de slag....

Op dinsdag was dus La Journée Benelux. Jippiiiieeehhh...
Het begon allemaal met een conferentie met de Belgische ambassadeur en de Nederlandse 'chef de poste' over de rol van de kleinere lidstaten in een uitgebreidere Europese Unie - erg boeiend, vooral om te kijken of er nog een toekomst is voor het Benelux model en of het misschien 'ge-exporteerd' kan worden naar bijvoorbeeld de Baltische Staten of de Visegrad-landen....
Erg interessant allemaal, ondanks twee vre-se-lijke opmerkingen van de kant van onze geliefde rector - die nota bene de conferentie 'voorzat'. Eerst haalde hij het in zijn hoofd om te zeggen dat de Benelux bestaat uit 'twee landen.... en Luxemburg', waarna ie het aan het eind nog eens dunnetjes politiek incorrect overdeed door te zeggen: 'bedankt, heren, voor deze interessante conferentie... zoveel interessanter dan verwacht' .....
Aaaaahhhhh! En dat is dan onze rector. De beste man is echt hopeloos....

Na de conferentie werd er gegeten... het restaurant was helemaal in Beneluxsfeer, compleet met echte friettent 'Chez Mariusz', waar je patat kon krijgen met mayonaise (jaja!!!) en ketchup en curry... en met frikadellen...in echte plastic bakjes....!! Het smaakte helemaal als thuis! Verder was er haring en veel Belgisch bier en Luxemburgse 'Bonenschlupp' en Waterzooi... het was helemaal gaaf. En ik heb blokjes Nederlandse kaas uitgedeeld... in het Volendamse kostuum....

Na het eten was het tijd voor de spelen in de bar, met uiteraard de bekende bierestafette en snoephappen... Ik moet zeggen dat de Nederlanders zich weer van hun goede kant hebben laten zien.. getuige de foto's die ik wel heb al... maar nog niet op mijn blog ga zetten want daar ben ik te lui voor vanavond...
En daarna feest tot in de late uurtjes... met veel gasten, waaronder een stel Belgen dat om 03.00 de bar had gekaapt en geenszins van plan was op korte termijn maar eens te gaan slapen - en Bérénice en ik die als enigen van de Benelux-equipe nog ergens toe in staat waren, maar toch met geen mogelijkheid die kerels naar buiten kregen...

Woensdag...
De ochtend heb ik maar even overgeslagen, al werd ik wakker gebeld (om 08.00!) door Jasperlief die in Australie zit en mij heel lief ging bellen... maar daar zat ik dus niet heel erg op te wachten op dat moment... sorry Jasperlief...
en om 08.15 (aaaarrrgggghh!) door Erik die wilde weten waar zijn laptop - die in de bar op de stereo was aangesloten - was gebleven...

's Middags weer aan het paper gewerkt, de powerpoint presentatie gemaakt en zelfs nog naar college geweest ook, ja het was inderdaad een hele opgave, maargoed!

Gisteravond was er een soort 'Ex- Joegoslavie-avond', met de Kroatische ambassadeur - waar Michaela op slag stapelverliefd op is geworden - erg informeel, in de bar met Macedonische wijn en warme Rakia... Het werd een erg emotionele discussie over de vele aspecten van het conflict in de Balkan waar ik dus helemaal niets van weet... behalve dan dat al mijn medestudenten die uit de regio afkomstig zijn, Natasa, Smilja, Dejan, Ilija, Sanja - altijd zeer betrokken en emotionele verhalen vertellen en het allemaal aan den lijve hebben ondervonden, wat nogal een indrukwekkend geheel oplevert. Zo emotioneel zelfs dat het gebruikelijke Balkanfestijn, met veel muziek, geklap, hevig gedans en gesmijt met glazen, eigenlijk uitbleef...

Na een potje pool met Ania W. en Maribel ben ik maar gaan slapen. Maar ik moet nog wel even opmerken dat met 'echte' meisjes (ik ga me hier & nu maar even niet aan een definitie wagen, maar je snapt vast wat ik bedoel) poolen toch een geheel andere belevenis is... het ene meisje speelt netjes de laatste bal van haar tegenstandster in de pocket en gaat zich heel uitgebreid en (nog gemeend ook!) excuseren voor het feit dat ze nu heeft gewonnen...

Vandaag om 5 voor 9 wakker geworden.... terwijl ik om 9 uur een presentatie moest geven....
Kwam met mijn haar in de war, slaapoogjes en een kop koffie de collegezaal binnen gerend, staat er daar uitgebreid een Duitse televisieploeg klaar om onze presentatie eens even fijn op film vast te leggen. Leuk! De powerpoint deed t natuurlijk in eerste instantie niet, Johanna zat met een tranend oog omdat haar lens irriteerde en dat al heel fijn met een camera 5 cm van je hoofd.... het geheel valt waarschijnlijk aanstaande woensdag op ARD te bewonderen. Dus. Veel plezier ermee....
De presentatie verder ging best goed, al hadden we natuurlijk niet genoeg tijd en was onze professor genadeloos (Duits... ;-) ). Maar ik ben tevreden over mijn deel en over de manier waarop we lastige vragen an afloop tactvol hebben getackeld...

De rest van de - overigens heeeeerlijk zonnige, lenteachtige - dag is in volslagen paniek doorgebracht, omdat bleek dat de helft van de spullen die we van de ambassade hadden geleend spoorloos was verdwenen... aangezien contractueel was vastgelegd dat de betreffende spullen vandaag weer terug moesten, was dat dus een probleem...
De helegmiddag gezocht, iedereen lastig gevallen met emails waarin een uitgebreide beschrijving van de plastic tas in kwestie te lezen viel... uiteindelijk heeft Erik om tien voor 5 zijn moed bij elkaar geraapt en de ambassade gebeld om ze van ons probleempje op de hoogte te stellen...
Maar om 7 uur vanavond was *gelukkig* de tas weer opgedoken...

En nu ben ik dus bestwel moe. :-)

Wouter kwam net mijn kamer binnen wandelen om te vragen of ik zin heb om morgen voor Francaise door te gaan en in die hoedanigheid een screentest te doen voor een Poolse reclamespot waarvoor ze Francaises, Italianen en Amerikanen nodig hebben.... haha, wat gaaf! Natuurlijk trapt helemaal niemand in mijn franse act, ik zie er veel te Nederlands uit en bovendien is mijn frans nou niet echt 'aangeboren'... maar een screentest lijkt me hartstikke lachen, dus ik ga gewoon mee!

Tijd voor een schoonheidsslaapje... na afloop van de Tsjechische film die zo vertoond wordt....

Zo!!! Dat is wel weer genoeg leesvoer voor een week, dacht ik!!

Ciao!
- Else