Lief Blog,

Ben weer terug in Warschau en heb me nog nooit zo welkom gevoeld ergens! Gedurende die kleine wandeling van de poort naar mijn kamer kwam ik een stuk of tien studiegenoten tegen (misschien had het feit dat ze allemaal op weg waren naar het restaurant er wel iets mee te maken...) die allemaal zwaaiden en 'welcome back!' riepen, de ramen van de poolroom zwiepten open en Katia en Wouter staken vele wuivende lichaamsdelen naar buiten en riepen : 'wat leuk om je te zien!', mijn hartje sprong op van geluk en ik mijn bui kon niet meer stuk...

En ik voel me weer helemaal thuis, lekker omringd door mijn eigen spullen, planten, foto's... en het grote gapende gat op het bureau werd gelukkig gauw opgevuld door de laptop van Loek...

Sja en op dag twee is alles alweer back to normal. Tassen uitgepakt, lunch gehad, naar Tesco geweest, geprobeerd een mooie connectie te leggen tussen internet en de computer - helaas sprong de vonk niet over!- en vanavond naar Capoeira.
Dat was echt verrukkelijk! We hebben drie nieuwe kicks geleerd plus de kicks die ik had gemist omdat ik er vorige week niet was, en mijn hoofd was helemaal paars toen we klaar waren met zingen, klappen en kicks op elkaar uitproberen in de Hoda.

En nu is er een hippe AG van het Europese Hof van Justitie die alle juristen onder ons blij heeft gemaakt door vanmiddag met de mannen te gaan voetballen en nu in de bar voor de meiden te koken. Die heeft zich dus nu al voorgoed onsterfelijk gemaakt! Ga zo ook even een kijkje nemen, ben wel nieuwsgierig naar deze meneer Maduro...

Nu gauw naar mijn kamer terug, even bellen met Marieke en met Jasper en dan op naar de kroeg.
En vroeg naar bed want morgen gaat er gewerkt worden!!!!

Liefs,
Else