Lief Blog,

Had ik al vermeld dat het leven éen groot feest, werkelijk geweldig leuk is?? En de wereld in het algemeen en Warschau in het bijzonder ook?? Ik heb het echt zo vreselijk naar mijn zin de laatste tijd dat ik er gewoon niet over uit kan!

Gisterochtend was de COREPER - in het kader van onze negotiation game.
En aangezien ik de Ierse Permanent Representative (ambassadeur) ben, was het mijn grote dag.
Mantelpakje aan - ok, dat rokje was ietwat aan de korte kant, maar inmiddels heb ik geleerd dat dat absoluut geen nadeel hoeft te zijn als je iets moet bereiken in de diplomatieke sfeer - haar netjes in de plooi, en onderhandelen maar!

Nu had ik als Ierland een bijzondere positie, omdat Ierland momenteel voorzitter van de EU is. Ik zat dus aan de rechterhand van de Voorzitter (Erik, heel convenient voor Ierse onderonsjes in het Nederlands!) en tijdens een tour de table was het dus steeds aan mij om als eerste onze positie op een bepaald punt te verwoorden. Dat is een beetje eng, maar tegelijk èrg handig, aangezien je wat je als eerste hoort gewoon het best onthoudt, en er dus vaak wordt gerefereerd aan wat je zegt tijdens de discussie die volgt.
Ten tweede - ook omdat Ierland dus voorzitter is - had ik als taak op zoek te gaan naar mogelijke compromissen en voorstellen in die trant te doen. Erg leuk!!! Maar ook erg intensief.... als je op zoek gaat naar een compromis, kom je natuurlijk niet echt toe aan het verdedigen van je eigen belangen. Maar nu is het grootste belang van Ierland natuurlijk dat er een voor iedereen acceptabele Directive wordt geproduceerd...
Het ging allemaal erg goed en ik had het reuze naar mijn zin!

Uiteindelijk is er natuurlijk weinig concreets bereikt. De meest heikele punten zijn uitgesteld tot de volgende vergadering, op technische details worden working groups (bestaande uit de experts van ieder landenteam) losgelaten, en we hebben onze ministers (die de afsluitende ronde in Brussel zullen onderhandelen) de nodige 'reserves' (veto's) meegegeven. Welkom bij de Europese Unie!!! Het was dus nèt echt......

's Avonds naar een feest geweest van een Belg genaamd Thomas. Had m vorige week al ontmoet tijdens het Carnavalsfeest hier op de campus - ik grijp iedere gelegenheid om Nederlands te spreken met beide handen aan - en vorige week zaterdag in de Tortilla Factory was ie ook weer van de partij. Enniewee, hij had Wouter uitgenodigd voor zijn feest. Erik en ik mochten ook mee....
Het was echt helemaal top! Mensen uit Belgie, Nederland, Frankrijk, Polen (uiteraard), Ivoorkust, Congo, Spanje, Turkije, Peru...
De eerste met wie ik sprak was Hans, die werkt voor ING Nationale Nederlanden en wist me te vertellen dat er elke eerste dinsdag van de maand een belangrijkezakenmensenborrel in het Mariott-hotel is, en dat we daar maar naar toe moesten gaan... en verder kende hij een hoop mensen die zich voor Nederlandse bedrijven bezighouden met projecten in het kader van de Poolse toetreding tot de EU - klinkt als "moet ik zeker even kennis mee maken, je weet maar nooit..."

Vervolgens sprak ik met een bijzonder sympathieke Amerikaan die officier is op de Militaire Academie hier in Warschau. Het bleek dat hij éen en ander heeft geschreven over de "changing security environment in Europe after 1989", en dat is -ongelooflijk maar waar - exact het onderwerp waar ik woensdag een presentatie over moet houden!!!! Dus de beste man is vanochtend vroeg langs gekomen bij het College, heeft een enorm pakket boeken, artikelen en zijn scriptie afgeleverd bij de guards en nu ligt er dus een enorme schat aan informatie bij mij op de vloer uitgespreid en is mijn leven er ineens veeeeeel, veeeel gemakkelijker op geworden. Ik ben voor eeuwig fan van deze beste Amerikaan!!!
Er moest natuurlijk wel iets tegenover staan, vond ik. Dus nu moet ik een keertje mee met hem en zijn hardloopclubje, gaan we joggen in Lazienki Park... ik heb een ontzettende hekel aan hardlopen.... maar ik heb het er graag voor over!!

Verder heb ik nog gebabbeld met twee meiden, Felicia en Diana, de eerste uit Guinee-Bissau en de tweede half Pools, half Congolees (!) die ik stante pede heb uitgenodigd voor mijn verjaardagsfeest aanstaande dinsdag. En.... Felicia is in Amsterdam precies gedurende de dagen dat ik ook in Amsterdam ben, in april... echt superleuk!! En we gaan binnenkort koffie drinken en frans praten - ik omdat ik het nog steeds niet vaak genoeg doe, en zij omdat er ze verder niemand kent die Frans spreekt. Leuk, leuk, leuk!

En toen... jaja, het verhaal gaat nog verder... praatte ik met Dirk, die werkt voor Palm hier in Warschau. Het was werkelijk mijn geluksdag gisteren! Hij zei dat er wel wat te regelen viel met Palm voor onze Beneluxdag.... promotiemateriaal, viltjes... en Palm natuurlijk... en hij zou nog even gaan informeren bij zijn vriendjes van Heineken...
* Smile!* Volgens mij gaat het helemaal goedkomen met de Benelux Day van ons!!!!

Dusssssss! Het is zo vreselijk leuk om mensen van buiten de campus te leren kennen en geintroduceerd te worden in het interantionale "ons kent ons"-wereldje!

Nu moet ik dus aan die presentatie gaan werken. Maar daar heb ik geen zin in... dus ik ga Marieke maar even bellen! Had ik al vermeld dat ze bij me op bezoek komt??? Aanstaande dinsdag al....???! * Joepiehhh !! *

Dikke knuffel,
Blije Else