Dear Blog,

Guess what, I am not going to write in english. People will just have to trust me and believe that I am not telling any negative stuff about them. Or if they don't, they'll just have to learn Dutch!

Dus.
Dat is beter. Ben een beetje chagrijning vandaag dus het wordt geen heel vrolijk en lang bericht, vrees ik. Ik baal er een beetje van dat ik steeds maar mee ga met allerhande sociale activiteiten, die alle vreselijk gezellig zijn, maar wel mijn hele ritme en -erger- mijn motivatie om te studeren in de war schoppen. Dus.

Gisteren eindelijk de 'Warsaw guided tour' gehad. Begon erg indrukwekkend: met een film over het leven van de architect die na de Tweede Wereldoorlog en de complete verwoesting van Warszawa jarenlang gestreden heeft voor de totale wederopbouw van de binnenstad, precies zoals het was voor de oorlog. Compleet met de nodige slimme trucs om de communisten om de tuin te leiden: "ja meneer de president, wat een briljant idee om vanaf het grote plein een vlakte open te laten tot aan de rivier, op die manier komt de skyline met al die mooie kerken zo prachtig uit..." (de president vindt het ineens niet meer zo'n goed idee en stelt voor de vlakte dan maar te beplanten en zo een bos te creeeren) "Ja, dat idee is zelfs beter! Ene Mussolini heeft in Italie een aantal jaren terug precies hetzelfde gedaan" (dus het bos in kwestie is er nooit gekomen en de stad is herbouwd..) . Gaaf hoor! En natuurlijk zou het College of Europe het College of Europe niet zijn als ze niet de dochter van deze held hadden uitgenodigd, nogal een beroemdheid in Polen en ook nog eens filmster: ze speelt in de film die we dan vanmiddag weer gaan bekijken. Die heet "Man of Marble", film van regisseur Andrzej Wajda, die onlangs een oscar voor zijn hele oeuvre heeft ontvangen. Jullie mogen drie keer raden wie ons vanmiddag dan ook met een bezoekje komt vereren: precies, meneer de regisseur himself. Het is echt niet te geloven hier.

Verder nog naar een festival in een park geweest (traditionele Poolse muziek!) en naar een concert in het kader van het contemporary music festival dat net is begonnen. Interessant, maar iets te ontoegankelijk voor mij! Toen nog uit eten, gevolgd door nog meer in het park zitten. Wat een luilekker leventje hier.

Morgen begint het echte werk weer en dit keer goed: de komende week bestaat uit dagen van 9 tot 9. Heb ik ruimschoots de gelegenheid om mijn schuldgevoel weg te werken!!

Later!
- Else