Lief Blog,

Enerverend dagje vandaag weer. Letterlijk. Na een college van drie uur over de koude oorlog en "European security" kregen we vanavond een documentaire te zien over de oorlog in Afghanistan in 1979. En ik ben nog boos!!!
Met terugwerkende kracht! Wat een stelletje ratten zeg, ongelooflijk. Ik dacht altijd - heel naief - dat de Soviets de bad guys waren, maar nee hoor. Die Amerikanen hebben echt nog een veel vuiler spelletje gespeeld en hadden sowieso helemaal niks met het hele conflict te maken!

Toppunt in de film was de hoge Amerikaanse regeringsfunctionaris die in Afghanistan op bezoek ging bij de Mudjaheddin om ze een hart onder de riem te steken : "Jullie zullen deze oorlog winnen, want Allah staat aan jullie zijde!". Om ze vervolgens allemaal Amerikaanse wapens te geven waarmee ze dan Sovietsoldaten neer kunnen schieten. Ooit gedacht dat te horen uit de mond van een Amerikaan?? Ik zat met open mond en kromme tenen te luisteren. Werkelijk waar, dat geloof je toch niet???

Als klap op de vuurpijl ging onze Amerikaanse professor na afloop nog even de discussie inleiden: "Toen de Soviets op een gegeven moment door hadden dat het een verloren zaak was, probeerden ze de oorlog te beeindigen en via de VN vrede te bewerkstelligen. Maar wij Amerikanen, we wanted to see them bleed. And frankly, I do not have a problem with that!

Wat???!!!

Vanaf vandaag heeft ondergetekende geen illusies meer over de wereld in het algemeen.

- Else