Lief Blog,

Was vergeten hoe vreselijk vermoeiend studiereizen zijn. Ben inmiddels blij als ik zes in plaats van vier uur slaap krijg in een nacht. Maar Litouwen is geweldig, sprookjesachtig en vriendelijk en bovendien sneeuwt het hier veel en is het echt verrukkelijk om in mijn eskimojas met in Riga aangeschafte wollen sjaal en bontmuts rond te lopen, lekker warm!
Vandaag zijn we in Klajpeda, schijnbaar het oudste stadje van Litouwen. Zometeen een conferentie en lunch, dan naar een kasteel geloof ik, en vanavond eindelijk het langverwachte feest in het hotel (dat midden in de bossen ligt en vlakbij de zee, gaaf! Dat wordt een frisse neus halen halverwege het feest.
In mijn eentje. Want het vriendjes maken schiet echt voor geen meter op. Ik weet niet waar het aan ligt, maar het wil gewoon niet lukken om gesprekken naar een wat persoonlijker niveau te tillen en ik ben zo verschrikkelijk slecht in small talk!!! Bovendien loopt iedereen alleen maar overal over te klagen de hele tijd, dat het koud is, het eten is niet goed, de busreis duurt te lang, het bed slaapt niet lekker... ik kan eigenlijk niet zo goed tegen dat constante gemekker. Het wordt echt niet ineens vijf graden warmer als je elke tien tellen roept dat het zo vreselijk koud is... ga liever lekker chocolademelk drinken!!
Maar het ligt voornamelijk aan mijzelf denk ik, aangezien ik niet zo'n groepjesmens ben (voel me altijd zo ongemakkelijk! En dat straalt er dan zo vanaf, he?! Behoorlijk irritant). Ik heb persoonlijk liever een-op-een gesprekken. Gezellig van onderwerp naar onderwerp dwalen...

Nou ja, ik ben blij als ik weer naar Natolin terug mag. Voelt al echt als thuis, daar. Ik begin zelfs weer gemotiveerd te raken om te studeren.

Hopelijk binnenkort meer nieuws (een internetcafe vinden valt niet mee in dit Efteling-land...)
Zoen,
-Else