donderdag 13 november 2003

Lief Blog,

Na vijf dagen in een volslagen isolement in mijn kamer te hebben doorgebracht, heb ik vanmiddag omstreeks 17 uur de laatste punt achter mijn laatste zin van mijn Geremek-paper gezet. Zo! Dat voelt echt zoooo fijn. Wat een ontzettende loden last van mijn schouders! Ben meteen 10 keer vrolijker.
Misschien moet ik volgende keer toch een iets andere methode toepassen, eenzame opsluiting 10 uur per dag doet mijn produktiviteit niet echt goed. En mijn humeur al zeker niet!!
Volgende keer begin ik eerder... plan ik alles strakker... heus...

Gisteravond heb ik mezelf echter ook al vrij gegeven (ja, zo erg is het ook weer niet) ter gelegenheid van de voetbalwedstrijd Polen-Italie! Kaartjes waren maar 25 zloty en bij het stadion te verkrijgen! Dat is nog eens wat anders dan dat rare seizoenkaartsysteem in Nederland.
En het was dikke pret, want we waren met een stuk of 6 Italianen uit onze groep (en wat Spanjaarden en wat Nederlanders en 1 Pool..) midden tussen de "échte fans" gaan staan. Wel een Bialo - Czerwoni-sjaal gekocht (rood-wit, met veel adelaars en hele grote letters: POLSKA... safety precautions...). En 'we' wonnen ook nog! 3-1 voor Polen. De Italianen waren wat stilletjes op de terugweg.
Wanneer mag Nederland aantreden tegen Polen...??

En nu.... is iedereen achter zijn computer gekropen en verveel ik mij.
Oh oh oh wat een fijn gevoel is dat!

Zoen,
- Else


Geen opmerkingen: