Lief Blog,

Wat een dag, wat een dag weer. Eerst heb ik me gradioos verslapen want mijn wake-up-call-maatje Erik had een e-mail gestuurd in plaats van dattie me belde... heel handig ;-)))
Onze wake-up-call deal is pas twee dagen geleden in het leven geroepen, maar ik ben NU al afhankelijk ervan... ik neem mijn wekker gewoon niet meer zo serieus...!

Toen kreeg ik natuurlijk een ontzettende uitbrander van onze bibliothecaresse want het boek dat ik had geleend was 'on reserve', dat wil zeggen essentieel voor een van onze vakken, moest voor 10 uur terug zijn....

Daarna naar deel II van het college voor vandaag geweest - erg oninteressant- over het feit dat het heel moeilijk is voor de CEEC's om het acquis communaitaire te impelementeren en verder veel bla bla over de hervormingen van het landbouwbeleid... En in de pauze kreeg ik ineens heel veel post ... een glitterkerstkaart van Sanne ('gezellig'!), veel vrijgezellenfeestfoto's van Hanneke en een poster van Irina Tchatichina (RSG) die ik al maaaaanden geleden had besteld!!

Na afloop van het college werd ik uitgenodigd door Eva om op haar kamer te gaan yoga-en, wat ik nog nooit gedaan had en erg spannend vond. Al dat zweverige gedoe vind ik normaal gesproken helemaal niks, maar zolang ze (Eva had een programma gedownload) de 'stel je open voor energie'-onzin eruit laten en gewoon lekkere gave oefeningen doen, vind ik het best. En dat was zo! Maar na 20 minuten yoga was ik zo relaxed dat ik onmogelijk weer aan het werk kon, dus toen hebben we er maar een Tae Bo work out gedaan. Waaroor ik helemaal hyperenergiek werd. En dus vervolgens helemaal niet meer aan het werk ging.

Om 18.30 was er het bi-annual concert van de studenten van de Frederic Chopin Music Academy, op onze campus in het Auditorium... en het was geweldig! Ze hadden een mooie opvrolijk-melange voor ons samengesteld... een van de liederen van Schubert ("de lente komt! heus!"), van Dvorak (String Quartet "American", vivace maar non troppo, wat met veel gevoel voor humor werd vertaald in: "quickly, but not in a hurry") en een franse 20e eeuwse componist (Ibert), maar de twee verrassingen waren toch het Peruaanse gitaar-duo en de twee Japanse meisjes die Japanse liederen zongen.

En nu ben ik helemaal hyper!!!! Dus ik ga er maar eens vandoor, ik ga de bar openen en eens kijken wie er vanavond op komt dagen. Hopelijk zijn er een paar mensen (het is tenslotte vrijdagavond!!!).

Tot morgen en een fijn weekend daar in NL!!

Liefs,
- HyperElse